پرواز

چی می شد خدا ........

چی می شد خدا به آدم ها پر پرواز می داد تا به هر جا که دلشون می خواست پرواز کنن.اگه من پر داشتم و می تونستم باهاش پرواز کنم می رفتم به اوج آسمون راحت دستامو باز می کردم و نسیم محبت رو با تمام وجود به درون ریه هام سوق می دادم.اون وقت با یک دل پر از عشق و محبت از اون بالا به همه نگاه می کردم.می رفتم به خونه ی داداشم کسی که می تونم حرف دلم رو بهش بگم.

همه ی اینها یه رویاست یه رویای تحقق ناپذیر.

ای قلم بنویس که از تو کارهای زیادی برمی آید.بنویس که با نوشتنت می توانی دنیایی را زیرورو کنی.می توانی به شهرعشق به دامان محبت وبه کوچه های پر از یاس های وحشی ومرداب های پر از نسترن سفر کنی.

سفر کن وارمغانی ازدیارعاشقان برایم بیاور.

سفر کن وازآن نسترن های روی مرداب برایم بیاورتاآن را باتمام عشق تقدیم سینه ای کنم که شب و روزمی تپد برای عشق و عاشق شدن.

خوشابه حالت که به هرجاکه بخواهی می روی.ازسرزمین رؤیاهاعبور می کنی و به سرزمین معشوق می رسی.ازسرزمین معشوق عبور می کنی و به سرزمین عاشق  می رسی.

چه زیباست سفرت  چه زیباست سخنانت  چه شیرین است زمزمه هایت.

تو می توانی به آنچه که دست نیافتنی است به آن دست یابی پس خوشابه حالت.به تو خیلی ها حسودی می کنند وآرزومیکنندای کاش آنها هم قلم بودند.