مقاله با ترجمه فارسی

The relationship between dimensions of anger and aggression in contact and noncontact sports

رابطه ی بین ابعاد خشم (عصبانیت) و پرخاشگری در ورزش های تماسی و غیر تماسی

Abstract

This study investigated the relationship between anger and aggression in contact and noncontact sports. A total of 210 volunteer athletes (94 contact, 116 noncontact) were included in this study. All participants were asked to complete the Tehran Multidimensional Anger Scale (TMAS) and the Competitive Aggression Questionnaire (CAQ). The results revealed that all anger subscales were positively associated with indices of competitive aggression in both contact and noncontact sports. However, only anger-in and anger-out could significantly predict changes related to competitive aggressive behaviors. The results also revealed that 'anger control-in' and 'anger control-out' were negatively associated with indices of competitive aggression in both contact and noncontact sports.

Keywords: Emotion, Performance; Sport; Sport psychology

چکیده

این مقاله رابطه ی بین خشم و پرخاشگری را در ورزش های تماسی و غیر تماسی مورد بررسی قرار می دهد. تعداد (مجموع کل) 210 ورزشکار داوطلب (94 ورزش تماسی و 116 غیر تماسی) در این مقاله شرکت کردند. از تمام شرکت کنندگان درخواست شد که پرسشنامه ی پرخاشگری رقابتی و درجه بندی(مقیاس) خشم چند بعدی تهران را کامل کنند. نتایج نشان می دهند که تمام زیر مقیاس های خشم به صورت مثبت با شاخص های پرخاشگری رقابتی هم در ورزش های تماسی و هم غیر تماسی در ارتباط بودند. اگرچه، تنها خشم درونی یا بیرونی می تواند به میزان زیادی تغییرات مربوط به رفتارهای پرخاشگری و خشونت رقابت آمیز را پیشنهاد کند. نتایج نیز نشان می دهند که کنترل درونی یا بیرونیِ خشم به صورت منفی با پرخاشگری رقابت آمیز هم در ورزش های تماسی و هم غیر تماسی در ارتباط هستند.

کلید واژه ها: احساس ، عملکرد ، ورزش ، روانشناسی ورزش (یا ورزشی)

Introduction

Previous studies concerning the antecedents of aggression have led to the formulation of several theories concerning this field. The most famous models for studying aggression in sport are frustration-aggression (Dollard, Doob, Miller, Mowrer, & Sears, 1939), the experienced frustration -aggression (Berkowitz, 1989), and social learning theory (Bandura, 1973). Dollard et al (1939) believed that frustration is the result of impediment in fulfilling certain goals and desires and inevitably ends in aggressive behavior. Berkowitz showed that all of the frustrated people do not react aggressively. But the situational symptoms and the learned responses affect the possibility of aggressive behavior. Based upon these evidences, Berkowitz (Berkowitz, 1989; Kimble, Russo, Bergman, & Gallindo, 2010) added cognitive factors to the frustration-aggression model, so that the role of emotional responses and personal motivation in tendency toward aggressive behaviors can be considered.

مقدمه

مطالعات قبلی در خصوص پیشینه و سابقه ی پرخاشگری منجر به ایجاد چندین تئوری درباره ی این موضوع شده اند. معروف ترین مدل های مطالعه ی خشونت در ورزش تئوری فراگیری ناکامی – پرخاشگری (دولارد، دوب ،میلر ، مورر، سیرز (سیرس)،1393)، ناکامی – پرخاشگری تجربه شده ( برکو ویتز، 1989) و تئوری فراگیری اجتماعی (باندورا، 1973) هستند. دولارد و همکارانش (1393) معتقد هستند که ناکامی نتیجه ی موانع موجود در انجام و تکمیل اهداف معین و نتایج مطلوب و اجتناب ناپذیر در رفتار پرخاشگری می باشند. برکوویز نشان داد که تمام افراد ناکام رفتار و واکنش خشونت آمیز ندارند. اما علائم موقعیتی و واکنش های فراگرفته شده احتمالا رفتار پرخاشگری را تحت تاثیر قرار می دهند. مبنی بر این شواهد ، بارکوویتز ( بارکوویتز ، 1989؛ کیمبل ، روسو، برگمان و گالیندو ،2010) عوامل شناختی را به مدل ناکامی – پرخاشگری افزود، بنابراین نقش واکنش های احساسی و انگیزه ی فردی در گرایش به سوی رفتارهای پرخاشگری می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

دانلودکامل مقاله با ترجمه فارسی