Peer emotion socialization and somatic complaints in adolescents
جامعه پذیری احساسات همتا و شکایت های جسمانی در نوجوانان
Abstract
Somatic symptoms tend to increase during early adolescence and although youth's social environments and emotional functioning play a role in somatic symptoms, few studies have examined mechanisms through which social interaction could influence youth's somatic wellbeing. Participants were 132 youth (61.6% girls, Mage ¼ 12.61 years, 84.7% Caucasian) and their mothers. Reciprocated best-friend dyads participated in a video-taped problem discussion task to assess peer emotion socialization responses. Two supportive friend responses (i.e., emotion-focused, problem-focused) and two unsupportive responses (i.e., punitive, neglect) were examined. Mothers reported on their child's somatic complaints. Friends who provided emotion-focused, problem-focused, punitive, and neglect responses to their close friend's emotional disclosures had significantly fewer somatic symptoms. However, youth who received punitive responses to their emotional disclosures from their close friends had more somatic complaints. These findings provide initial evidence of a link between emotion socialization responses within close friendships and somatic complaints in early adolescence.
Keywords:
Somatic symptoms
Friendship
Emotion socialization
Supportive responses
چکیده
علائم جسمانی در دوران اوایل نوجوانی تمایل به افزایش دارند اگرچه محیط های اجتماعی جوانان و عملکردهای احساسی در نشانه ها و علائم جسمانی ایفای نقش می کنند، مطالعات کمی این مکانیسم ها را آزمایش می کنند که در آن تعاملات و روابط اجتماعی می توانند سلامت جسمانی جوانان را تحت تاثیر قرار دهند. شرکت کنند گان شامل 132 فرد جوان و مادرانشان بودند ( 61.6% دختران ، میانگین سن : 12.61 سال، 84.7% فرد سفید پوست) . زوج هایی با روابط متقابل دوستانه در یک مذاکره ی مشکل ضبط شده برای ارزیابی رفتارهای جامعه پذیری همتا شرکت کردند. دو واکنش دوست حمایتی ( برای نمونه احساسات متمرکز ،مشکل مدار) و دو واکنش غیر حمایتی ( برای نمونه کیفری (تنبیه گر) و غفلت) آزمایش شدند. مادران شکایت های جسمانی کودکان خود را گزارش کردند. دوستانی که رفتارهای احساس مدار ،مشکل مدار ، تنبیه گر و غفلت را در پاسخ به افشای احساسات دوستان نزدیک خود بروز داده بودند و علائم جسمانی کمتری داشتند. اگرچه ، جوانانی که رفتارهای تنبیه گر را نسبت به افشای احساسات خود از دوستان نزدیک خود دریافت کرده بودند شکایت های جسمانی بیشتری داشتند. این یافته ها شواهد اولیه را برای ارتباط بین رفتاری جامعه پذیری احساسی در روابط نزدیک دوستانه و شکایت های جسمانی در اوایل نوجوانی فراهم می آورند.
کلید واژه ها: علائم و نشانه های جسمانی ، دوستانه ، جامعه پذیری احساسات ، رفتارهای حمایتی
Introduction
Somatic symptoms are a common phenomenon among children and adolescents. As many as 15.2% of youth ages 7e18 years may have recurrent somatic complaints to a degree that hinders daily functioning (Garber, Walker, & Zeman, 1991), and approximately 9% of youth ages 12e18 years report experiencing four or more physical symptoms concurrently (Rhee, Miles, Halpern, & Holditch-Davis, 2005). Somatic complaints tend to peak between the ages of 12 and 18 years, coinciding with hormonal changes, pubertal development, and greater relative psychosocial stress (Garber et al., 1991; Rhee, Miles, et al., 2005). The symptoms most commonly reported by adolescents are headaches (29%), body aches (27%), fatigue (21%), and stomachaches (18%, Rhee, Miles, et al., 2005). Somatic symptoms in early adolescence may: (a) indicate the development of a somatic symptom disorder, (b) increase the risk of developing a number of other mental health problems in adulthood, and (c) be associated with considerably greater healthcare usage relative to the general population (e.g., Dobbelstein, 2015; Ruchkin & Schwab-Stone, 2014). Though somatic symptoms can be a co-morbid feature of internalizing disorders, somatization is also considered a discrete construct with unique features, including illness behavior, symptom-focused cognitions, and distinct underlying biological pathways (American Psychiatric Association, 2013; Rief, Hennings, Riemer, & Euteneuer, 2010). Notably, internalizing symptoms have increased among girls within the past 30 years (Bor, Dean, Najman, & Hayatbakhsh, 2014) and somatic symptoms were reported more frequently by girls than by boys (Eminson, 2007; Rhee, Holditch-Davis, & Miles, 2005).
مقدمه
نشانه ها و علائم جسمانی یک پدیده ی مشترک و رایج در میان کودکان و نوجوانان هستند. 15.2% از جوانان در سنین 7-18سال ممکن است شکایت های جسمانی برگشتی به درجه ای را داشته باشند که مانع عملکرد روزانه ی آنها است ( گاربر ، واکر و زمان ،1991) و تقریبا 9% از جوانان سنین 12-18 سال چهار نشانه ی فیزیکی تجربه شده یا بیشتر را گزارش کردند ( مایلز ، هلپم ، هولدیچ – دیویس ،2005). شکایت های جسمانی تمایل دارند بین سنین 12 و 18 سال همزمان با تغییرات هورمونی ،رشد وابسته به بلوغ و فشار روانی نسبتا بیشتر به اوج برسند ( گاربر و همکاران ، 1991، رهی و مایلز ،2005). این نشانه ها توسط جوانانی گزارش شد که سردرد (29%)، بدن درد (27%)، خستگی (21%) و دل درد داشتند ( 18%، رهی ، مایلز و همکاران 2005).
علائم جسمانی در اوایل نوجوانی ممکن است : 1. رشد اختلال علائم جسمانی را نشان دهد ، خطر توسعه ی برخی از دیگر مشکلات جسمانی را در بزرگسالی افزایش دهد و 3. و با مراقبت های درمانی مورد استفاده نسبت به جمعیت عمومی در ارتباط باشند( برای نمونه دابل استین ، راچکین ، چوآب – استون ،2014). اگرچه علائم جسمانی می توانند یک مشخصه ی بیمارگونه از اختلالات درونی باشند ، جسمانی سازی نیز یک ساختار گسسته با ویژگی های منحصر به فرد شامل رفتار بیمار گونه ، شناخت علائم متمرکز و تمایز روش های بیولوژیکی اصولی در نظر گرفته می شود ( انجمن روان پزشکی آمریکا، 2013، ریف ، هنینگ ،رایمر ، اوتنیور ،2010). علائم و نشانه های درونی در میان دخترانی طی 30 سال گذشته افزایش یافته است ( بور ، دین ، نجمان و حیات بخش ،2014) و علائم جسمانی توسط دختران نسبت به پسران بیشتر گزارش شده اند ( امینسون ، 2007، رهی ، هلدیچ – دیویس ، مایلز ،2005).